Sztuka mówienia czy opowiadania obecnie jest uznawana za pewien anachronizm. Owszem, nadal są grupy społeczne i zawodowe które tę umiejętność uznają w swoim życiu za wiodącą, jednakże rozrost i rozwój sztuk wizualnych zepchnął na dalszy plan retorykę czy umiejętność płynnego czytania. A przecież nie chodzi tylko o to, aby po prostu pięknie mówić, ale również o łatwość i klarowność w wyrażaniu myśli. Dobrze pisał Słowacki w „Beniowskim”: „Chodzi mi o to, aby język giętki/ Powiedział wszystko, co pomyśli głowa:/ A czasem był jak piorun jasny, prędki,/ A czasem smutny jak pieśń stepowa (…)”. Poniżej zamieszczony wykład prof. Bralczyka ma być przyczynkiem nie tylko do dyskusji o ważności sztuki opowiadania (storytellingu) w naszym codziennym życiu, ale również do refleksji nad jej wykorzystaniem w przyszłym życiu zawodowym. Rozmowa audiowizualna odbędzie się po uprzednim ustaleniu jej w wewnętrznej grupie na FB  – ROLPLEJ