Pozostając w kręgu komedii mieszczańskiej, zapraszamy na niezwykłą realizację „Chorego z urojenia” Moliera, będącą satyrą nie tylko na relacje społeczne Francji XVII wieku, ale również różnej maści szarlatanów i pseudomedyków. Rzecz jasna, poziom wiedzy medycznej w tamtym okresie był bardzo niski, jednakże już wtedy zauważano pewne hochsztaplerskie zapędy co niektórych uczonych. „Chory z urojenia” jest odpowiedzią na to zjawisko i do dzisiaj nie utracił swojej aktualności.

Jednocześnie oglądając realizację sceniczną tej komedii, nie można nie wspomnieć o sposobie grania aktorów, który znacznie różni się od widzianej wcześniej „Moralności pani Dulskiej”. Choć oba te utwory są o farsowym zabarwieniu, to sposób ich odgrywania znacznie się różni. Zastanówcie się, jak prowadzona jest rola aktora grającego Moliera a jak Zapolską? Jak rysuje się relacja aktor-widz w „Chorym z urojenia”? Jakich zabiegów scenicznych używają aktorzy, by zbliżyć się do widza, jednocześnie wciąż pozostając w roli?

Link do spektaklu:  VOD

Dyskusja na zadane pytania odbędzie się po wcześniejszym ustaleniu jej w ramach zamkniętej grupy na FB: Teatr Maszkaron i 
 Pomorska Trupa Pałacowa