Partia włoska i trzy zadanka
 Witam serdecznie. Jak zwykle zaczynamy od krótkiej powtórki lekcji poprzedniej (oglądamy video) i ustawiamy szachy do lekcji obecnej.

Na początek przypomnę, że na ogół partia szachowa ma trzy części (fazy): początek, (zwany debiutem), grę środkową i końcówkę. Początek musi być zawsze, ale gra środkowa, a tym bardziej końcówka, mogą nie mieć miejsca. A to z powodu zaistnienia mata już na początku partii lub gdy przeciwnik wcześniej się podda, bo już po kilku ruchach stracił poważny materiał (na przykład hetmana) i nie widzi sensu dalszej gry. A dziś zapoznacie się w zarysie z waszym pierwszym prawdziwym (profesjonalnym) debiutem, który nazywa się partią włoską.

Aby uprzedzić pytanie dlaczego partia włoska nazywa się tak, a nie inaczej, to powiem, że u zarania teorii szachów, gdzieś z ponad tysiąc lat temu, właśnie szachiści włoscy (zwłaszcza z samego Rzymu) jako pierwsi rozpracowali ten debiut i to właśnie na ich cześć taką nazwę nadano takiemu początkowi gry. Wspomnę tylko, że jest i partia polska, ale o tym nieco później.  A tymczasem wracamy do naszej partii włoskiej.

Partia włoska powstaje po posunięciach: 1.e2-e4 e7-e5 2.Sg1-f3 Sb8-c6 3.Gg1-c4 Gf8-c5, co w skrócie zapisać można 1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.Gc4 Gc5.

Niektórzy, jak na video, za partię włoską uznają już pozycję powstałą po wyjściu 3.Gc4. Jednak partia włoska tak naprawdę powstaje dopiero wtedy, gdy czarne wyprowadzą 3. … Gc5. Dopóki czarne nie odpowiedzą w trzcim posunięciu, to pozycję taką powinno się nazywać po prostu debiutem gońca, którą to nazwę nadajemy już po ruchach 1.e4 e5 2.Gc4. Partią włoską można by określić pozycję nawet bez wyprowadzenia skoczków, gdy obie strony wyprowadzą po pionku i tylko swoje dwa gońce, to jest po ruchach 1.e4 e5 2.Gc4 Gc5.

Więcej o partii włoskiej dowiesz się z lekcji dla średnio zaawansowanych: 8.12 wtorek, g. 18:15 – grupa A2, 9.12 środa, g. 18:15 – grupa B2

Przypominam o trzech zasadach dobrego rozpoczynania gry:

– walcz o centrum

– zacznij od rozwoju lekkich figur (skoczki, gońce)

– zrób szybko roszadę.

Na video do rozwiązania trzy zadanka: mat w 1 posunięciu, zbijanie pionków wieżą z najmniejszą liczbą ruchów i zbijanie pionków gońcem z najmniejszą liczbą ruchów. Przed każdym zadaniem należy film na chwilę zatrzymać, ustawić pozycję na własnej szachownicy, spróbować rozwiązać samemu, następnie zobaczyć jakie jest rozwiązanie na video. I tak postępować przy kolejnych zadaniach. Starać się rozwiązywać zadania nie na ekranie, a na własnej szachownicy, aby nie odzwyczaić się od normalnych trójwymiarowych szachów. To pomoże nam w turniejach, gdzie gra się na prawdziwych szachownicach.

 Powodzenia i pozdrawiam!

 Jan Czuchnicki

grafika: pixabay.com