16.12 środa, g. 18:15 – grupa KRĄG
Zapraszamy do udziału w projekcie Filharmonii Szczecińskiej pt.: “Geometria emocji”.
W części drugiej oraz trzeciej zajmiemy się sferą “MY” oraz “ONI”.
MY para, układy bipolarne, cykle kosmiczne, wahadło, pendulum. Tańce w parach – „My” – pozwalały poznać i okiełznać emocje związane z płcią, seksem i cielesną bliskością. W tradycji Kosmos uważany był za istotę żyjącą, która rodzi się, rozwija i zamiera, toteż jego istnieniem rządzą takie same prawa i zasady, jak życiem człowieka. Życie kosmosu to łańcuch zbudowany z szeregu odcinków czasowych, rozdzielonych okresami przemiany. Cykliczność ta ma naturę wahadłową i oscyluje wokół podstawowych opozycji dwójkowych typu: dzień – noc, lato – zima, życie – śmierć. Wybór tańców : Chodzony, Sadigurer, Ojra, Hejzer.
ONI trójka, my – oni, asymilacja Obcego, Brama Obrzędy przejścia to rytuały które zmieniają status człowieka. Ich charakterystyczną cechą jest zmiana (odebranie i nadanie) jakiejś właściwości poddanego mu człowieka. Obrzędy te służą do zaznaczenia przełomowych okresów w życiu jednostki, związanych z przekroczeniem granicy między dwoma kategoriami społecznymi, z przechodzeniem z jednej fazy życia do kolejnej, zmianą grupy wiekowej lub społecznej, zaś w życiu społeczności wiążą się ze zdarzeniami kosmicznymi, takimi jak przejście jednego roku w drugi, celebrowanie cyklu słonecznego czy faz księżyca. Każdy obrzęd przejścia zazwyczaj dzieli się na trzy etapy – wyłączenia, zawieszenia i włączenia. W trakcie pierwszej fazy człowiek opuszcza społeczność, w drugiej znajduje się w rytualnym zawieszeniu między światami, by w trzeciej, po odbyciu odpowiednich czynności, znów do społeczności powrócić. Wybór tańców: Baran, Trojak, Kajduk, Kontro (figury).
Pozdrawiamy!
Artur Kotwas, Dariusz Skrobania,
Kapela w składzie: Dariusz Skrobania, Natalia Skrobania, Joanna Hajkiewicz, Ewa Kuźmińska, Paweł Sokołowski
źródło zdjęcia: Pixaby.com