Partia szkocka (1)

Dzień dobry. Dziś zapoznamy się z nowym debiutem otwartym, to jest z partią szkocką, która powstaje po posunięciach: 1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.d4. W klasyfikacji otwarć szachowych partia szkocka jest oznaczona kodem C44. Ustawiamy szachy i zabieramy się do pracy!

Partia szkocka zawdzięcza swoją nazwę korespondencyjnej partii rozegranej w 1824 roku pomiędzy miastami Edynburgiem a Londynem. Debiut był dość popularny w XIX wieku, jako antidotum na dobrze rozpracowane już wówczas otwarcia powstające po wyjściowym ruchu gońcem f1. Z czasem jego popularność zaczęła spadać, w szczególności wśród elity szachowej. Uznano, że białe zbyt wcześnie, bez należytego przygotowania rozpoczynają akcje zaczepne, co ułatwia czarnym wyrównanie gry. Jednak, od czasu do czasu, na wysokim szczeblu stosowane jest to otwarcie dla zaskoczenia przeciwnika rzadziej grywanym debiutem.

Uderzeniem 3.d2-d4 białe dążą do uzyskania wcześnie przewagi w centrum i tym samym przejęcia inicjatywy już od początku partii. Czarne najczęściej biorą tego pionka 3. …e5xd4 i jest to jak najbardziej normalna logiczna w tej pozycji decyzja. Po tej wymianie czarne wyczekują na odpowiedni moment na kontruderzenie w centrum przy pomocy ...d7-d5.

Po posunięciach 1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.d4 ed4 białe mają do wyboru trzy drogi:

4. 4.S:d4 (główny wariant); II. 4.Gc4 (gambit szkocki); III. 4.c3 (gambit Göringa)

Więcej o podstawach partii szkockiej dowiecie się z poniższego video. Polecam do waszego szachowego zeszytu spisać poszczególne odgałęzienia tego debiutu. To będzie  baza wyjściowa do dalszego zgłębiania tego otwarcia. Jednocześnie zachęcam (obowiązkowo!) do obejrzenia lekcji dla grupy C, gdzie omówiona jest najlepsza partia 2020 roku – partia włoska, a więc idealnie wpisująca się w czas naszych lekcji.

Przyjemnego oglądania i miłych ferii!

Pozdrawiam

Jan Czuchnicki