26.11 czwartek, g. 18:30 – grupa Krąg Senior II
Troszkę opisowo o mazurze ciąg dalszy…
K. Czerniawski tak pisał o mazurze: „trzeba być synem tej ziemi naszej, by pięknym tchem, piękną formę utworzyć… Cudzoziemiec nie odda go dobrze”.
Widziano w mazurze „pierwiastek wojenny” i „rodzinny” zarazem. Porównywano parę z „harcującym jeźdźcem”, który „trzymając niewiastę prawą ręką za jej lewą, lekko ją za sobą unosi, jakby na koniu uprowadzał, ona zaś trochę się ociąga; nareszcie on chwyta ją wpół i kończy kółkiem wirowym”.
Wiek XIX rozbudował symbolikę mazura, podobnie jak poloneza czy krakowiaka.
Przytupy tancerza Czerniawski przyrównuje do – „bicia ostrogą niecierpliwego rumaka”; hołubce – „do spinania konia ostrogą; żywe i skoczne mazurowe kroki do „cwału, kłusa i stępa”, którym jeździec „raz zręcznie zawraca, to znów rozbieżony osadza, zatrzymując się nagle podkówką w takt palnąwszy”.
Figurom mazura, podobnie jak figurom poloneza, także przypisywano „symboliczne znaczenie „ objaśniając, że „gromadne zaczęcie, wielkie koło, przodkowanie jednego – to pierwiastek towarzyski, zasada społeczeństw słowiańskich. To są także korowody dawnych Słowian pogańskich”.
K. Czerniawski pisze, że figury mazura są „wizerunkiem bądź zdarzonego w narodzie wypadku, szyku bojowego, stoczonej walki, bądź cząstką dawnego lub obcego tańca, przypominkiem wygasłych obrzędów lub zwyczajów”.
Wielkie koło obejmowało wszystkich. W zamkniętym kręgu pary podążały za prowadzącymi. Dopiero potem następowały liczne urozmaicenia. Tancerz przewodzący wraz ze swą partnerką – gdy inne pary ustępowały im miejsca – popisywał się przed całym gronem swoją pomysłowością i zręcznością w tańcu. Dobierał jedną lub więcej par do współudziału w komponowanej na gorąco figurze. Następnie wszystkie pary kolejno powtarzały to samo.
Na dzisiejsze zajęcia przygotowałem mazura z opery “Straszny Dwór” Stanisława Moniuszki w wykonaniu Zespół Pieśni i Tańca “Wałbrzych” z roku 2017.
Jak wrażenia? Podobało się?
Zapraszamy do zapoznania się z prezentacją.
Pozdrawiamy: Wojciech Magdziarz i Beata Umińska (w zast, Paweł Sokołowski)
kapela: Joanna Hajkiewicz, Sokołowski Paweł, Dariusz Skrobania, Natalia Skrobania, Ewa Kuźmińska
Zdjęcie: arch. zespołu Krąg